|
Ο ΝΟΜΟΣ, Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ Η ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑ Επισκεφτείτε
το πανέμορφο και φιλόξενο Λασίθι! Εδώ δεν θα
σας λείψει τίποτα - μόνο το άγχος. |
|
ΝΟΜΑΡΧΙΑ Ο νομός Λασιθίου, σύμφωνα με την τελευταία
απογραφή, έχει 76.319 κατοίκους, 8 Δήμους και έδρα τον Άγιο Νικόλαο. Το νομό Λασιθίου αποτελούσαν παλιά οι επαρχίες Λασιθίου,
Μεραμβέλου, Ιεράπετρας και Σητείας και σήμερα οι
δήμοι: Αγίου Νικολάου με 19462 κατοίκους, Ιεράπετρας με 23.707 κατοίκους, Ιτάνου με 2517 κατοίκους, Λεύκης 2177 κατοίκους, Μακρυ Γιαλού με 4204 κατοίκους, Νεάπολη με 6765
κατοίκους, Λασιθίου με 3152 κατοίκους, Σητείας με 14.338 κατοίκους. Ο νομός
Λασιθίου έχει έδρα τον
Άγιο Νικόλαο και 76.319 κατοίκους. |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ο
Άγιος Νικόλαος έγινε έδρα του Νομού Λασιθίου το 1904 - πριν ήταν το καινούργιο χωριό ή Νεάπολη.
Εκεί βρίσκεται και η Λίμνη Βουλιαγμένη που λένε ότι δεν έχει πάτο. Οι θρύλοι,
επίσης, φέρουν την Αθηνά και την Άρτεμη να λούζονται στα νερά της. Ο Άγιος
Νικόλαος έγινε παγκόσμια γνωστός την δεκαετία του '60, όταν τον ανακάλυψαν
διάσημοι κινηματογραφιστές όπως ο Ζυλ Ντασσέν και ο Ουώλτ Ντίσνεϋ και άρχισε να συγκεντρώνει μεγάλους αστέρες του
κινηματογράφου. Τότε άρχισε και η ραγδαία τουριστική ανάπτυξη του τόπου.
Δίπλα από τον Αγ. Νικόλαο είναι ένα από τα ωραιότερα τουριστικά θέρετρα της
χώρας μας, με κρυστάλλινη θάλασσα και τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες
της Μεγαλονήσου. Σύνορο όριο μεταξύ των αρχαίων πόλεων Λατώ και Ολούντος, η σημερινή Ελούντα διατηρεί ακόμα το αρχαίο
όνομα της. Από ψηλά, όταν τα νερά είναι ήρεμα, διακρίνονται τα ερείπια της
αρχαίας Ολούντας, που επεκτείνονται μέχρι βαθιά στη
θάλασσα. Ο Όρμος Αγ. Νικολάου ή Μεραμβέλου (mirabell = η ωραία θέα ή σκόπιση)
αρχικά λεγόταν Δικταίος και εκεί οι αργοναύτες
δολοφόνησαν τον φτερωτό άγγελο Τάλλο, φύλάκα της νήσου, των νόμων και της Ευρώπης , σύμφωνα με
τον Απολλώνιο Ρόδιο (Αργοναυτικά) |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΣΗΤΕΙΑΣ Η
πόλη της Σητείας πιθανώς ταυτίζεται με την κλασική και ελληνιστική Ητεία ή Ήτιδα, ή Σηταία, πατρίδα του φημισμένου Μύσωνα,
ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, αλλά και του Βιτσέντζου
Κορνάρου, ποιητή του Ερωτόκριτου. Το σίγουρο είναι
ότι η βυζαντινή Σητεία βρίσκεται κάτω από τη σημερινή. Η Σητεία έζησε μέσα
από μεγάλες περιπέτειες μέχρι το 1651, όταν οι Βενετοί ξεθεμελιώσανε ό,τι άφησε ο μεγάλος σεισμός του 1508 και η επιδρομή στα
1538 του φοβερού Μπαρμπαρόσα. Ξαναχτίστηκε πάνω στα ερείπια της το 1870.
Ονομάστηκε Αβνιέ, χωρίς να επικρατήσει αυτό το όνομά
γιατί οι κάτοικοι αμέσως την ονόμασαν Σητεία, ενώνοντας έτσι τους κρίκους της
σπασμένης αλυσίδας στην ιστορία της. Με την ανακατάληψή της από τους
βυζαντινούς έγινε σημαντικό εμπορικό λιμάνι του Βυζαντίου με έντονη εμπορική
δραστηριότητα, χαρακτήρα που κράτησε και στα πρώτα χρόνια της
Ενετοκρατίας. Οι Βενετοί ονομάζουν τη Σητεία (maximoum
statum et lumen ejiusdem insulae = μέγιστο σταθμό και φως του νησιού ) και την καθιστούν
μέγιστο εμπορικό σταθμό του Regno di Candia για τους δρόμους της Ανατολής και της Αφρικής. Για
να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία τους οι Βενετοί χτίζουν πολλά φρούρια σε
διάφορα σημεία στρατηγικής σημασίας της επαρχίας τα οποία μπορεί να δει ακόμη
και σήμερα ο επισκέπτης. Η Σητεία ήταν πρωτεύουσα του νομού Λασιθίου (teritorio di Settia) επι Ενετοκρατίας |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΙΕΡ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΝΟΥΠΑΚΗ 1,
72200 ΙΕΡ Η
Ιεράπετρα έχει χτιστή στη θέση που βρισκόταν η αρχαία πόλη Ιεράπυτνα. Η αρχική της ονομασία (Κύρβα)
αποδίδεται στον Ιδρυτής της , τον Κύρβα ο οποίος
ήρθε στη μεγαλόνησο από τη Ρόδο. Το σημερινό της όνομα Ιεράπετρα προηγήθηκαν
άλλα ονόματα όπως Κάμιρος , Πύτνα , Ιεράπυτνα και τελικά τα νεότερα χρόνια Ιεράπετρα. Η Ιεράπετρα
είναι η πιο θερμή και η πιο νότια πόλη της Ευρώπης, εξ ου και τα πολλά θερμοκήπιά
της, γνωστά σε όλη την Ευρώπη. Έχοντας
το προνόμιο να είναι η νοτιότερη πόλη της Ευρώπης απέναντι από την Αφρικανική
ακτή, η Ιεράπετρα απολαμβάνει το ηπιότερο κλίμα στην Ευρώπη σχεδόν χωρίς
βροχές και με θερμοκρασία που σπάνια πέφτει κάτω από τους 12 βαθμούς Κελσίου,
όλο το χρόνο Εκεί βρισκόταν και η αρχαία φημισμένη πόλη Ιεράπυτνα. |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΙΤΑΝΟΥ Ο
Δήμος Ιτάνου
είναι ο ανατολικότερος της
Κρήτης. Στο δήμο Ιτάνου βρίσκεται το φημισμένο φοινικόδασος Βάι, το μοναδικό της Ευρώπης. Εδώ βρισκόταν και η αρχαία πόλη Ίτανος
που φημιζόταν για το ιερό του Δικταίου Δία που υπήρχε εκεί (εκεί βρέθηκε και πλάκα με
Ύμνο στο Δικταίο Δία), καθώς και η Ζάκρος όπου ο
Μίνωας είχε ένα από τα ανάκτορά του. |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΜΑΚΡΥ ΓΙΑΛΟΥ Γνωστό
τουριστικό θέρετρο στο Λιβυκό πέλαγος. Εκεί βρίσκεται η ωραιότερη και μεγαλύτερη
αμμουδιά της Κρήτης, τα κρυστάλλινα και ρηχά νερά της οποίας είναι ιδανικά
για παιδιά αλλά και για μεγάλους. Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν πολλές ταβέρνες
για όλα τα γούστα, ενώ το λιμανάκι παραμένει το πιο γραφικό κομμάτι του χωριού.
Από αυτό το λιμάνι υπάρχει πλοιάριο το οποίο κάθε πρωί μεταφέρει επισκέπτες
στο πανέμορφο Κουφονήσι και επιστρέφει το απόγευμα. |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ Η
Νεάπολη στην περίοδο της ενετοκρατίας
ονομάζονταν "Καινούριο Χωριό". Η ονομασία αυτή διατηρήθηκε
ως το 1868, που ο Διοικητής Κωστής Αδοσίδης Πασάς
εγκαταστάθηκε εκεί και μετέφερε την έδρα του Νομού από το Καστέλι της Φουρνής στο Καινούριο Χωριό που του έδωσε το νέο όνομα Νεάπολις. Ως πρωτεύουσα του νομού Λασιθίου διατηρήθηκε
μέχρι το 1904, οπότε έγινε πρωτεύουσα ο Άγιος Νικόλαος. Κοντά στη Νεάπολη
βρίσκεται η αρχαία πόλη Μίλατο, όπου και το
ιστορικό σπήλαιο της Μιλάτου. Από τη Νεάπολη καταγόταν
ο Πέτρος Φίλαργος ή Φιλάρετος, που ασπάστηκε το
μοναχισμό. Διακρίθηκε για την επιστημονική του κατάρτιση, τη ρητορική του
ικανότητα και την πλατιά του θεολογική μόρφωση. Έγινε Πάπας της Ρώμης το
1409-1410. |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΗΣ Ο
Δήμος Λεύκης πρωτοστατεί στις παραδοσιακές τέχνες. Ξακουστό είναι το κωδωνοποιείο
της Ζήρου όπου κατασκευάζονται χειροποίητα
κουδούνια για τα ζώα, μια τέχνη που τείνει να εξαφανιστεί. Τροφοδοτεί την
αγορά της Κρήτης και της Δωδεκανήσου |
|
|
|
ΔΗΜΟΣ (ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ) Ταχ.Δ/νση: Tζερμιάδων Λασιθίου, Τ.Κ., 72052 ( Τηλ : 28440
–89040, 48 & 49 1 Fax : 28440
-22740, 89051 Είναι
η γενέτειρα του Δία, του Μίνωα, των καπεταναίων Καζάνη
(Μαρμακέτω, επι τουρκοκρατίας),
Βασιλογιώργη (Αγ. Χαράλαμπος, επι
τουρκοκρατίας), Μηλιαρά (Τζερμιάδο
επί Τουρκοκρατίας), Κρασαναδάμη (Αγιος Γεώργιος,
επί Γερμανικής κατοχής) κ.α. |
|
|
|
|